Sint-Katelijne-Waver wordt getekend door een lappendeken van bossen, weides en akkers en talrijke beekjes. Het suburbane weefsels, gekenmerkt door de lintbebouwing, agro-industrie en serrebouw, versnippert de open ruimte. De verindustrialisering en verstedelijking van de dorpskernen oefenen zo veel druk uit op het landelijke en dorps karakter van Sint-Katelijne-Waver. De architectuur moet het verhaal van Sint-Katelijne-Waver compleet maken, aanvullen en verrijken. Aldus maatschappelijk relevante en duurzame architectuur was de maatstaf voor het ontwerp. Het gebouw is opgebouwd volgens een rationeel grid dat gemakkelijk uit te breiden is of eenvoudig aan te passen. Kolomvrije ruimtes zorgen voor veel flexibiliteit. Houten liggers maken de overspanning, samen met de steeldeck zorgen ze ervoor dat de structuur ook demonteerbaar, herbruikbaar en dus ook circulair blijft. Eveneens de inplanting van de verschillende functies rondom de agora biedt de mogelijkheid om makkelijk functies te wisselen, te verbinden of uit te breiden. Het grondverzet blijft op de site en wordt ingezet als geluidswallen voor de omgeving en als speelse landschapselementen die refereren naar de fortengordel.